collectief

Dutch

Etymology

Borrowed from French collectif.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌkɔ.lɛkˈtif/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: col‧lec‧tief
• Rhymes: -if

Adjective

collectief (not comparable)

1. collective

Inflection

Declension of collectief
uninflected	collectief
inflected	collectieve
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		collectief
indefinite	m./f. sing.	collectieve
	n. sing.	collectief
	plural	collectieve
definite		collectieve
partitive		collectiefs

Descendants

• → Indonesian: kolèktif

Noun

collectief n (plural collectieven)

1. A group, a collective.
2. (grammar) A collective noun.
3. A collective farm.

Related terms

• collectiviseren