coris
See also: Coris
French edit
Etymology edit
Borrowed from translingual Coris.
Pronunciation edit
Noun edit
coris m (plural coris)
- (botany, ichthyology) coris (Coris)
- Hypernym: primulacées
- Hyponym: coris de Montpellier
Derived terms edit
Latin edit
Etymology 1 edit
Borrowed from Ancient Greek κορίς (korís).
Noun edit
coris f (genitive coris or coridos); third declension
- hypericon (plant or its seed)
Declension edit
Third-declension noun (non-Greek-type, i-stem or Greek-type, normal variant, imparisyllabic non-i-stem; two different stems).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | coris | corēs corides |
Genitive | coris coridos |
corium coridum |
Dative | corī coridī |
coribus coridibus |
Accusative | corem corida |
corēs corīs coridas |
Ablative | core coride |
coribus coridibus |
Vocative | coris cori1 |
corēs corides |
1In poetry.
Descendants edit
- Translingual: Coris
Etymology 2 edit
Noun edit
corīs
References edit
- “coris”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press