Catalan edit

Pronunciation edit

Verb edit

crido

  1. first-person singular present indicative of cridar

Galician edit

Participle edit

crido (feminine crida, masculine plural cridos, feminine plural cridas)

  1. past participle of crer

Latin edit

Etymology edit

Borrowed from one or more Romance descendants of Vulgar Latin *crītāre (cf. Old French crider in particular). First attested in the late 11th century.[1]

Verb edit

crīdō (present infinitive crīdāre, perfect active crīdāvī, supine crīdātum); first conjugation (Medieval Latin)

  1. to cry out
  2. to publish

Conjugation edit

   Conjugation of crīdō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present crīdō crīdās crīdat crīdāmus crīdātis crīdant
imperfect crīdābam crīdābās crīdābat crīdābāmus crīdābātis crīdābant
future crīdābō crīdābis crīdābit crīdābimus crīdābitis crīdābunt
perfect crīdāvī crīdāvistī crīdāvit crīdāvimus crīdāvistis crīdāvērunt,
crīdāvēre
pluperfect crīdāveram crīdāverās crīdāverat crīdāverāmus crīdāverātis crīdāverant
future perfect crīdāverō crīdāveris crīdāverit crīdāverimus crīdāveritis crīdāverint
passive present crīdor crīdāris,
crīdāre
crīdātur crīdāmur crīdāminī crīdantur
imperfect crīdābar crīdābāris,
crīdābāre
crīdābātur crīdābāmur crīdābāminī crīdābantur
future crīdābor crīdāberis,
crīdābere
crīdābitur crīdābimur crīdābiminī crīdābuntur
perfect crīdātus + present active indicative of sum
pluperfect crīdātus + imperfect active indicative of sum
future perfect crīdātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present crīdem crīdēs crīdet crīdēmus crīdētis crīdent
imperfect crīdārem crīdārēs crīdāret crīdārēmus crīdārētis crīdārent
perfect crīdāverim crīdāverīs crīdāverit crīdāverīmus crīdāverītis crīdāverint
pluperfect crīdāvissem crīdāvissēs crīdāvisset crīdāvissēmus crīdāvissētis crīdāvissent
passive present crīder crīdēris,
crīdēre
crīdētur crīdēmur crīdēminī crīdentur
imperfect crīdārer crīdārēris,
crīdārēre
crīdārētur crīdārēmur crīdārēminī crīdārentur
perfect crīdātus + present active subjunctive of sum
pluperfect crīdātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present crīdā crīdāte
future crīdātō crīdātō crīdātōte crīdantō
passive present crīdāre crīdāminī
future crīdātor crīdātor crīdantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives crīdāre crīdāvisse crīdātūrum esse crīdārī crīdātum esse crīdātum īrī
participles crīdāns crīdātūrus crīdātus crīdandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
crīdandī crīdandō crīdandum crīdandō crīdātum crīdātū

References edit

  1. ^ Niermeyer, Jan Frederik (1976), “cridare”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 815

Portuguese edit

Participle edit

crido (feminine crida, masculine plural cridos, feminine plural cridas)

  1. past participle of crer