cudowny

Polish

Etymology

From cud +‎ -owny

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡suˈdɔv.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvnɘ
• Syllabification: cu‧dow‧ny

Adjective

cudowny (comparative cudowniejszy or bardziej cudowny, superlative najcudowniejszy or najbardziej cudowny, derived adverb cudownie)

1. wonderful
2. marvellous
3. (Christianity) miraculous

   Cudowny Medalik ― Miraculous Medal

   cudowny obraz ― miraculous image

Declension

Declension of cudowny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	cudowny		cudowna	cudowne	cudowni	cudowne
genitive	cudownego		cudownej	cudownego	cudownych
dative	cudownemu		cudownej	cudownemu	cudownym
accusative	cudownego	cudowny	cudowną	cudowne	cudownych	cudowne
instrumental	cudownym		cudowną	cudownym	cudownymi
locative	cudownym		cudownej	cudownym	cudownych

Further reading

• cudowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• cudowny in Polish dictionaries at PWN