dativus
DutchEdit
EtymologyEdit
PronunciationEdit
NounEdit
dativus m (plural dativi or dativussen)
SynonymsEdit
LatinEdit
EtymologyEdit
From dō (“to give”) + -īvus (adjective suffix), a calque of Ancient Greek δοτικός (dotikós).
PronunciationEdit
- (Classical) IPA(key): /daˈtiː.u̯us/, [d̪äˈt̪iːu̯ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /daˈti.vus/, [d̪äˈt̪iːvus]
AdjectiveEdit
datīvus (feminine datīva, neuter datīvum); first/second-declension adjective
DeclensionEdit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | datīvus | datīva | datīvum | datīvī | datīvae | datīva | |
Genitive | datīvī | datīvae | datīvī | datīvōrum | datīvārum | datīvōrum | |
Dative | datīvō | datīvō | datīvīs | ||||
Accusative | datīvum | datīvam | datīvum | datīvōs | datīvās | datīva | |
Ablative | datīvō | datīvā | datīvō | datīvīs | |||
Vocative | datīve | datīva | datīvum | datīvī | datīvae | datīva |
DescendantsEdit
ReferencesEdit
- “dativus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dativus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- dativus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette