Dutch edit

Etymology edit

Borrowed from Latin dativus.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈdaː.ti.vʏs/
  • Hyphenation: da‧ti‧vus

Noun edit

dativus m (plural dativi or dativussen)

  1. (grammar) the dative case or a word therein

Synonyms edit

Latin edit

Etymology edit

From (to give) +‎ -īvus (adjective suffix), a calque of Ancient Greek δοτικός (dotikós).

Pronunciation edit

Adjective edit

datīvus (feminine datīva, neuter datīvum); first/second-declension adjective

  1. dative

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative datīvus datīva datīvum datīvī datīvae datīva
Genitive datīvī datīvae datīvī datīvōrum datīvārum datīvōrum
Dative datīvō datīvō datīvīs
Accusative datīvum datīvam datīvum datīvōs datīvās datīva
Ablative datīvō datīvā datīvō datīvīs
Vocative datīve datīva datīvum datīvī datīvae datīva

Descendants edit

References edit