defensief

Dutch

Etymology

Borrowed from Middle French défensif. Equivalent to defensie +‎ -ief.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌdeː.fɛnˈsif/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: de‧fen‧sief
• Rhymes: -if

Adjective

defensief (comparative defensiever, superlative defensiefst)

1. defensive

Inflection

Inflection of defensief
uninflected	defensief
inflected	defensieve
comparative	defensiever
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		defensief	defensiever	het defensiefst het defensiefste
indefinite	m./f. sing.	defensieve	defensievere	defensiefste
	n. sing.	defensief	defensiever	defensiefste
	plural	defensieve	defensievere	defensiefste
definite		defensieve	defensievere	defensiefste
partitive		defensiefs	defensievers	—

Antonyms

• offensief

Descendants

• → Indonesian: défénsif