deskundig

Dutch

Etymology

From des (“of that”) +‎ kundig (“knowledgeable, capable”).

Pronunciation

• IPA^(key): /dɛsˈkʏn.dəx/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: des‧kun‧dig

Adjective

deskundig (comparative deskundiger, superlative deskundigst)

1. highly capable, expert

Inflection

Inflection of deskundig
uninflected	deskundig
inflected	deskundige
comparative	deskundiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		deskundig	deskundiger	het deskundigst het deskundigste
indefinite	m./f. sing.	deskundige	deskundigere	deskundigste
	n. sing.	deskundig	deskundiger	deskundigste
	plural	deskundige	deskundigere	deskundigste
definite		deskundige	deskundigere	deskundigste
partitive		deskundigs	deskundigers	—

Related terms

• deskundige

Descendants

• → Papiamentu: deskende (dated)