destijds

Dutch

Etymology

Univerbation of des +‎ tijds.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɛsˈtɛi̯ts/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: des‧tijds
• Rhymes: -ɛi̯ts

Adverb

destijds

1. then (at that time)

   Vollenhove wordt al in 936 vermeld als 'Fulnaho'. Het gebied was destijds een woud dat eigendom was van Otto de Grote.^[1] — Vollenhove was already in 936 mentioned as 'Fulnaho'. The region was at that time a forest that was the property of Otto the Great.

Determiner

destijds

1. of that time

   In de destijdse mode was dat heel normaal.

   That was very normal in the fashion of that time.

Declension

Declension of destijds
uninflected	destijds
inflected	destijdse
comparative	—
		positive
predicative/adverbial
indefinite	m./f. sing.	destijdse
	n. sing.	destijds
	plural	destijdse
definite		destijdse
partitive

See also

• indertijd
• toentertijd