dicturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of dīcō (“say”).
Participle
editdictūrus (feminine dictūra, neuter dictūrum); first/second-declension participle
- about to say, utter, mention, speak or talk
- about to declare or state
- about to tell
- about to call, name
- about to refer to
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dictūrus | dictūra | dictūrum | dictūrī | dictūrae | dictūra | |
Genitive | dictūrī | dictūrae | dictūrī | dictūrōrum | dictūrārum | dictūrōrum | |
Dative | dictūrō | dictūrō | dictūrīs | ||||
Accusative | dictūrum | dictūram | dictūrum | dictūrōs | dictūrās | dictūra | |
Ablative | dictūrō | dictūrā | dictūrō | dictūrīs | |||
Vocative | dictūre | dictūra | dictūrum | dictūrī | dictūrae | dictūra |