dikilmek

Turkish edit

Etymology edit

Inherited from Ottoman Turkish دیكلمك (dikilmek, “to be sewed or stitched, to be planted, to be erected, for the eyes to become fixed upon an object, for a drink to be wholly drunk up”),^[1] from Ottoman Turkish دیكمك (dikmek, “to sew, to stitch, to plant, to stick a thing into a thing, to fix the eyes on an object, to drink off”), from Proto-Turkic *tik- (“to plant vertically”).^[2]^[3]

Pronunciation edit

IPA^(key): /di.cilˈmec/
Hyphenation: di‧kil‧mek

Verb edit

dikilmek (third-person singular simple present dikilir)

(intransitive) passive of dikmek
(intransitive) To become erect, to get to or be put in a vertical position.
(intransitive) To stand continuously.
(intransitive) (for eyes) To become fixed at a particular point.
(intransitive) To stand up against, to defy.
(intransitive, physiology) (for some parts of the body) To become rigid and erect as a result of being engorged with blood.

Conjugation edit

Conjugation of dikilmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative

infinitive			dikilmek
impersonal participle	imperfective		dikilen
	perfective		dikilmiş
	prospective		dikilecek
personal participle	non-prospective		dikildiğim	dikildiğin	dikildiği	dikildiğimiz	dikildiğiniz	dikildikleri
personal participle	prospective		dikileceğim	dikileceğin	dikileceği	dikileceğimiz	dikileceğiniz	dikilecekleri
verbal noun			dikilme
way of doing			dikiliş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	dikilirim	dikilirsin	dikilir	dikiliriz	dikilirsiniz	dikilirler
	present	imperfective	dikiliyorum	dikiliyorsun	dikiliyor	dikiliyoruz	dikiliyorsunuz	dikiliyorlar
	past	perfective	dikildim	dikildin	dikildi	dikildik	dikildiniz	dikildiler
	past	imperfective	dikiliyordum	dikiliyordun	dikiliyordu	dikiliyorduk	dikiliyordunuz	dikiliyorlardı (or dikiliyordular)
	future		dikileceğim	dikileceksin	dikilecek	dikileceğiz	dikileceksiniz	dikilecekler
inferential	perfective		dikilmişim	dikilmişsin	dikilmiş	dikilmişiz	dikilmişsiniz	dikilmişler
	aorist		dikilirmişim	dikilirmişsin	dikilirmiş	dikilirmişiz	dikilirmişsiniz	dikilirlermiş (or dikilirmişlar)
	imperfective		dikiliyormuşum	dikiliyormuşsun	dikiliyormuş	dikiliyormuşuz	dikiliyormuşsunuz	dikiliyorlarmış
conditional	simple		dikilsem	dikilsen	dikilse	dikilsek	dikilseniz	dikilseler
conditional	perfective		dikilseydim	dikilseydin	dikilseydi	dikilseydik	dikilseydiniz	dikilseydiler
optative			dikileyim	dikilesin	dikile	dikilelim	dikilesiniz	dikileler
progressive			dikilmekteyim	dikilmektesin	dikilmekte	dikilmekteyiz	dikilmektesiniz	dikilmekteler
necessitative			dikilmeliyim	dikilmelisin	dikilmeli	dikilmeliyiz	dikilmelisiniz	dikilmeliler
imperative				dikil	dikilsin		dikilin	dikilsinler

Positive interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	dikilir miyim?	dikilir misin?	dikilir mi?	dikilir miyiz?	dikilir misiniz?	dikilirler mi?
	present	imperfective	dikiliyor muyum?	dikiliyor musun?	dikiliyor mu?	dikiliyor muyuz?	dikiliyor musunuz?	dikiliyorlar mı?
	past	perfective	dikildim mi?	dikildin mi?	dikildi mi?	dikildik mi?	dikildiniz mi?	dikildiler mi?
	past	imperfective	dikiliyor muydum?	dikiliyor muydun?	dikiliyor muydu?	dikiliyor muyduk?	dikiliyor muydunuz?	dikiliyorlar mıydı?
	future		dikilecek miyim?	dikilecek misin?	dikilecek mi?	dikilecek miyiz?	dikilecek misiniz?	dikilecekler mi?
inferential	perfective		dikilmiş miyim?	dikilmiş misin?	dikilmiş mi?	dikilmiş miyiz?	dikilmiş misiniz?	dikilmişler mi?
	aorist		dikilir miymişim?	dikilir miymişsin?	dikilir miymiş?	dikilir miymişiz?	dikilir miymişsiniz?	dikilirler miymiş?
	imperfective		dikiliyor muymuşum?	dikiliyor muymuşsun?	dikiliyor muymuş?	dikiliyor muymuşuz?	dikiliyor muymuşsunuz?	dikiliyorlar mıymış?
conditional	simple		dikilsem mi?	dikilsen mi?	dikilse mi?	dikilsek mi?	dikilseniz mi?	dikilseler mi?
conditional	perfective		dikilse miydim?	dikilse miydin?	dikilse miydi?	dikilse miydik?	dikilse miydiniz?	dikilseler miydi?
progressive			dikilmekte miyim?	dikilmekte misin?	dikilmekte mi?	dikilmekte miyiz?	dikilmekte misiniz?	dikilmekteler mi?
necessitative			dikilmeli miyim?	dikilmeli misin?	dikilmeli mi?	dikilmeli miyiz?	dikilmeli misiniz?	dikilmeliler mi?

Negative declarative

infinitive			dikilmemek
impersonal participle	imperfective		dikilmeyen
	perfective		dikilmemiş
	prospective		dikilmeyecek
personal participle	non-prospective		dikilmediğim	dikilmediğin	dikilmediği	dikilmediğimiz	dikilmediğiniz	dikilmedikleri
personal participle	prospective		dikilmeyeceğim	dikilmeyeceğin	dikilmeyeceği	dikilmeyeceğimiz	dikilmeyeceğiniz	dikilmeyecekleri
verbal noun			dikilmeme
way of doing			dikilmeyiş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	dikilmem	dikilmezsin	dikilmez	dikilmeyiz	dikilmezsiniz	dikilmezler
	present	imperfective	dikilmiyorum	dikilmiyorsun	dikilmiyor	dikilmiyoruz	dikilmiyorsunuz	dikilmiyorlar
	past	perfective	dikilmedim	dikilmedin	dikilmedi	dikilmedik	dikilmediniz	dikilmediler
	past	imperfective	dikilmiyordum	dikilmiyordun	dikilmiyordu	dikilmiyorduk	dikilmiyordunuz	dikilmiyorlardı
	future		dikilmeyeceğim	dikilmeyeceksin	dikilmeyecek	dikilmeyeceğiz	dikilmeyeceksiniz	dikilmeyecekler
inferential	perfective		dikilmemişim	dikilmemişsin	dikilmemiş	dikilmemişiz	dikilmemişsiniz	dikilmemişler
	aorist		dikilmezmişim	dikilmezmişsin	dikilmezmiş	dikilmezmişiz	dikilmezmişsiniz	dikilmezlermiş
	imperfective		dikilmiyormuşum	dikilmiyormuşsun	dikilmiyormuş	dikilmiyormuşuz	dikilmiyormuşsunuz	dikilmiyorlarmış
conditional	simple		dikilmesem	dikilmesen	dikilmese	dikilmesek	dikilmeseniz	dikilmeseler
conditional	perfective		dikilmeseydim	dikilmeseydin	dikilmeseydi	dikilmeseydik	dikilmeseydiniz	dikilmeseydiler
optative			dikilmeyeyim	dikilmeyesin	dikilmeye	dikilmeyelim	dikilmeyesiniz	dikilmeyeler
progressive			dikilmemekteyim	dikilmemektesin	dikilmemekte	dikilmemekteyiz	dikilmemektesiniz	dikilmemekteler
necessitative			dikilmemeliyim	dikilmemelisin	dikilmemeli	dikilmemeliyiz	dikilmemelisiniz	dikilmemeliler
imperative				dikilme	dikilmesin		dikilmeyin	dikilmesinler

Negative interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	dikilmez miyim?	dikilmez misin?	dikilmez mi?	dikilmez miyiz?	dikilmez misiniz?	dikilmezler mi?
	present	imperfective	dikilmiyor muyum?	dikilmiyor musun?	dikilmiyor mu?	dikilmiyor muyuz?	dikilmiyor musunuz?	dikilmiyorlar mı?
	past	perfective	dikilmedim mi?	dikilmedin mi?	dikilmedi mi?	dikilmedik mi?	dikilmediniz mi?	dikilmediler mi?
	past	imperfective	dikilmiyor muydum?	dikilmiyor muydun?	dikilmiyor muydu?	dikilmiyor muyduk?	dikilmiyor muydunuz?	dikilmiyorlar mıydı?
	future		dikilmeyecek miyim?	dikilmeyecek misin?	dikilmeyecek mi?	dikilmeyecek miyiz?	dikilmeyecek misiniz?	dikilmeyecekler mi?
inferential	perfective		dikilmemiş miyim?	dikilmemiş misin?	dikilmemiş mi?	dikilmemiş miyiz?	dikilmemiş misiniz?	dikilmemişler mi?
	aorist		dikilmez miymişim?	dikilmez miymişsin?	dikilmez miymiş?	dikilmez miymişiz?	dikilmez miymişsiniz?	dikilmezler miymiş?
	imperfective		dikilmiyor muymuşum?	dikilmiyor muymuşsun?	dikilmiyor muymuş?	dikilmiyor muymuşuz?	dikilmiyor muymuşsunuz?	dikilmiyorlar mıymış?
conditional	simple		dikilmesem mi?	dikilmesen mi?	dikilmese mi?	dikilmesek mi?	dikilmeseniz mi?	dikilmeseler mi?
conditional	perfective		dikilmese miydim?	dikilmese miydin?	dikilmese miydi?	dikilmese miydik?	dikilmese miydiniz?	dikilmeseler miydi?
progressive			dikilmemekte miyim?	dikilmemekte misin?	dikilmemekte mi?	dikilmemekte miyiz?	dikilmemekte misiniz?	dikilmemekteler mi?
necessitative			dikilmemeli miyim?	dikilmemeli misin?	dikilmemeli mi?	dikilmemeli miyiz?	dikilmemeli misiniz?	dikilmemeliler mi?

Derived terms edit

Related terms edit

References edit

^ Redhouse, James W. (1890) “دیكلمك”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 938
^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*dik-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
^ Nişanyan, Sevan (2002–) “dik-”, in Nişanyan Sözlük