donkerblauw

Dutch

Etymology

Compound of donker +‎ blauw.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌdɔŋ.kərˈblɑu̯/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: don‧ker‧blauw

Adjective

donkerblauw (comparative donkerblauwer, superlative donkerblauwst)

1. dark blue

Inflection

Inflection of donkerblauw
uninflected	donkerblauw
inflected	donkerblauwe
comparative	donkerblauwer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		donkerblauw	donkerblauwer	het donkerblauwst het donkerblauwste
indefinite	m./f. sing.	donkerblauwe	donkerblauwere	donkerblauwste
	n. sing.	donkerblauw	donkerblauwer	donkerblauwste
	plural	donkerblauwe	donkerblauwere	donkerblauwste
definite		donkerblauwe	donkerblauwere	donkerblauwste
partitive		donkerblauws	donkerblauwers	—