doodgeboren

Dutch

Etymology

From dood (“dead”) +‎ geboren (“born”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdoːt.xəˌboː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: dood‧ge‧bo‧ren

Adjective

doodgeboren (not comparable)

1. stillborn

Inflection

Declension of doodgeboren
uninflected	doodgeboren
inflected	doodgeboren
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		doodgeboren
indefinite	m./f. sing.	doodgeboren
	n. sing.	doodgeboren
	plural	doodgeboren
definite		doodgeboren
partitive		doodgeborens

Related terms

• doodgeboorte