draaierig

Dutch

Etymology

From draaien (“to turn”) +‎ -erig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdraːi̯.ə.rəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: draai‧e‧rig

Adjective

draaierig (comparative draaieriger, superlative draaierigst)

1. dizzy

Inflection

Declension of draaierig
uninflected	draaierig
inflected	draaierige
comparative	draaieriger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		draaierig	draaieriger	het draaierigst het draaierigste
indefinite	m./f. sing.	draaierige	draaierigere	draaierigste
	n. sing.	draaierig	draaieriger	draaierigste
	plural	draaierige	draaierigere	draaierigste
definite		draaierige	draaierigere	draaierigste
partitive		draaierigs	draaierigers	—

Derived terms

• draaierigheid