draperen

Dutch

Etymology

Borrowed from French draper, from Middle French draper, from Old French draper.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌdraːˈpeː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: dra‧pe‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

draperen

1. (transitive) to drape (to decorate with drapes or cloth; to wrap cloths around)

Inflection

Conjugation of draperen (weak)
infinitive	draperen
past singular	drapeerde
past participle	gedrapeerd
infinitive	draperen
gerund	draperen n
	present tense	past tense
1st person singular	drapeer	drapeerde
2nd person sing. (jij)	drapeert	drapeerde
2nd person sing. (u)	drapeert	drapeerde
2nd person sing. (gij)	drapeert	drapeerde
3rd person singular	drapeert	drapeerde
plural	draperen	drapeerden
subjunctive sing.1	drapere	drapeerde
subjunctive plur.1	draperen	drapeerden
imperative sing.	drapeer
imperative plur.1	drapeert
participles	draperend	gedrapeerd
1) Archaic.

Related terms

• draperie

Descendants

• Afrikaans: drapeer