druzgocący
Polish
editAlternative forms
editEtymology
editPronunciation
editAdjective
editdruzgocący (comparative bardziej druzgocący, superlative najbardziej druzgocący, derived adverb druzgocąco)
- crushing, overwhelming, smashing, swingeing, thumping, withering
- Synonyms: miażdżący, przygniatający, przytłaczający
Declension
editDeclension of druzgocący (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | druzgocący | druzgocąca | druzgocące | druzgocący | druzgocące | |
genitive | druzgocącego | druzgocącej | druzgocącego | druzgocących | ||
dative | druzgocącemu | druzgocącej | druzgocącemu | druzgocącym | ||
accusative | druzgocącego | druzgocący | druzgocącą | druzgocące | druzgocących | druzgocące |
instrumental | druzgocącym | druzgocącą | druzgocącym | druzgocącymi | ||
locative | druzgocącym | druzgocącej | druzgocącym | druzgocących |
Participle
editdruzgocący (active adjectival)
Related terms
editverbs
Further reading
edit- druzgocący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- druzgocący in Polish dictionaries at PWN