druzgocący

Polish

Alternative forms

• druzgoczący

Etymology

From druzgotać +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /druz.ɡɔˈt͡sɔn.t͡sɨ/
• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: druz‧go‧cą‧cy

Adjective

druzgocący (comparative bardziej druzgocący, superlative najbardziej druzgocący, derived adverb druzgocąco)

1. crushing, overwhelming, smashing, swingeing, thumping, withering

   Synonyms: miażdżący, przygniatający, przytłaczający

Declension

Declension of druzgocący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	druzgocący		druzgocąca	druzgocące	druzgocący	druzgocące
genitive	druzgocącego		druzgocącej	druzgocącego	druzgocących
dative	druzgocącemu		druzgocącej	druzgocącemu	druzgocącym
accusative	druzgocącego	druzgocący	druzgocącą	druzgocące	druzgocących	druzgocące
instrumental	druzgocącym		druzgocącą	druzgocącym	druzgocącymi
locative	druzgocącym		druzgocącej	druzgocącym	druzgocących

Participle

druzgocący (active adjectival)

1. active adjectival participle of druzgotać

Related terms

verbs

• druzgotać
• zdruzgotać

 

Further reading

• druzgocący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• druzgocący in Polish dictionaries at PWN