przygniatający
Polish edit
Etymology edit
From przygniatać + -ący.
Pronunciation edit
Adjective edit
przygniatający (comparative bardziej przygniatający, superlative najbardziej przygniatający, derived adverb przygniatająco)
- crushing, overwhelming, smashing, swingeing, thumping, withering
- Synonyms: druzgocący, miażdżący, przytłaczający
- bleak, depressing, disheartening, dispiriting, distressful, distressing, upsetting
- Synonyms: przygnębiający, przytłaczający
- outnumbering
Declension edit
Declension of przygniatający (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | przygniatający | przygniatająca | przygniatające | przygniatający | przygniatające | |
genitive | przygniatającego | przygniatającej | przygniatającego | przygniatających | ||
dative | przygniatającemu | przygniatającej | przygniatającemu | przygniatającym | ||
accusative | przygniatającego | przygniatający | przygniatającą | przygniatające | przygniatających | przygniatające |
instrumental | przygniatającym | przygniatającą | przygniatającym | przygniatającymi | ||
locative | przygniatającym | przygniatającej | przygniatającym | przygniatających |
Participle edit
przygniatający (active adjectival)
- active adjectival participle of przygniatać
Related terms edit
verbs
Further reading edit
- przygniatający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przygniatający in Polish dictionaries at PWN