przytłaczający
Polish edit
Etymology edit
From przytłaczać + -ący.
Pronunciation edit
Adjective edit
przytłaczający (comparative bardziej przytłaczający, superlative najbardziej przytłaczający, derived adverb przytłaczająco)
- crushing, overwhelming, smashing, swingeing, thumping, withering
- Synonyms: druzgocący, miażdżący, przygniatający
- bleak, depressing, disheartening, dispiriting, distressful, distressing, upsetting
- Synonyms: przygnębiający, przygniatający
Declension edit
Declension of przytłaczający (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | przytłaczający | przytłaczająca | przytłaczające | przytłaczający | przytłaczające | |
genitive | przytłaczającego | przytłaczającej | przytłaczającego | przytłaczających | ||
dative | przytłaczającemu | przytłaczającej | przytłaczającemu | przytłaczającym | ||
accusative | przytłaczającego | przytłaczający | przytłaczającą | przytłaczające | przytłaczających | przytłaczające |
instrumental | przytłaczającym | przytłaczającą | przytłaczającym | przytłaczającymi | ||
locative | przytłaczającym | przytłaczającej | przytłaczającym | przytłaczających |
Participle edit
przytłaczający (active adjectival)
- active adjectival participle of przytłaczać
Related terms edit
verbs
Further reading edit
- przytłaczający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przytłaczający in Polish dictionaries at PWN