dyscyplina

See also: dyscypliną

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin disciplīna.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɨs.t͡sɨpˈli.na/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ina
• Syllabification: dys‧cyp‧li‧na

Noun

dyscyplina f

1. (uncountable) discipline, self-control, rigour
2. discipline, field, subject

   Synonym: dziedzina

3. (sports) discipline, category
4. cane (short whip with several thongs)

Declension

Declension of dyscyplina

	singular	plural
nominative	dyscyplina	dyscypliny
genitive	dyscypliny	dyscyplin
dative	dyscyplinie	dyscyplinom
accusative	dyscyplinę	dyscypliny
instrumental	dyscypliną	dyscyplinami
locative	dyscyplinie	dyscyplinach
vocative	dyscyplino	dyscypliny

Further reading

• dyscyplina in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dyscyplina in Polish dictionaries at PWN