dzemde
See also: dzemdē
LatvianEdit
EtymologyEdit
From Proto-Baltic *gem-, from Proto-Indo-European *gʷem- (“to go, to come, to step”); compare dzemdēt (“to give birth”) (q.v.). From the zero grade form *gʷm̥- comes Latvian dzimt (“to be born”) (q.v.). Cognates include Lithuanian gimda.[1]
PronunciationEdit
(file) |
NounEdit
dzemde f (5th declension)
DeclensionEdit
Declension of dzemde (5th declension)
singular (vienskaitlis) | plural (daudzskaitlis) | |
---|---|---|
nominative (nominatīvs) | dzemde | dzemdes |
accusative (akuzatīvs) | dzemdi | dzemdes |
genitive (ģenitīvs) | dzemdes | dzemžu |
dative (datīvs) | dzemdei | dzemdēm |
instrumental (instrumentālis) | dzemdi | dzemdēm |
locative (lokatīvs) | dzemdē | dzemdēs |
vocative (vokatīvs) | dzemde | dzemdes |
Derived termsEdit
Related termsEdit
ReferencesEdit
- ^ Karulis, Konstantīns (1992), “dzimt”, in Latviešu Etimoloģijas Vārdnīca (in Latvian), Rīga: AVOTS, →ISBN