dziadostwo

Polish

Etymology

From dziad +‎ -o- +‎ -stwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑaˈdɔ.stfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔstfɔ
• Syllabification: dzia‧do‧stwo

Noun

dziadostwo n

1. (derogatory) crud, crap (something of poor quality)

   Synonyms: see Thesaurus:badziewie

2. (derogatory) group of beggars or paupers
3. (collective, obsolete) grandparents (parents of one's father or mother)

   Synonym: dziadkowie

Declension

Declension of dziadostwo

	singular	plural
nominative	dziadostwo	dziadostwa
genitive	dziadostwa	dziadostw
dative	dziadostwu	dziadostwom
accusative	dziadostwo	dziadostwa
instrumental	dziadostwem	dziadostwami
locative	dziadostwie	dziadostwach
vocative	dziadostwo	dziadostwa

Further reading

• dziadostwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziadostwo in Polish dictionaries at PWN