dziwota

See also: dziwotą

Polish

Etymology

From dziwy +‎ -ota.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑiˈvɔ.ta/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔta
• Syllabification: dzi‧wo‧ta

Noun

dziwota f

1. (dialectal) oddity

   Synonym: osobliwość

Usage notes

In contemporary Polish, it is used only in the expression nie dziwota.

Declension

Declension of dziwota

	singular	plural
nominative	dziwota	dziwoty
genitive	dziwoty	dziwot
dative	dziwocie	dziwotom
accusative	dziwotę	dziwoty
instrumental	dziwotą	dziwotami
locative	dziwocie	dziwotach
vocative	dziwoto	dziwoty

Derived terms

particle

• nie dziwota

 

Related terms

adjectives

• dziwaczny
• dziwny

 

adverbs

• dziwacznie
• dziwnie

 

nouns

• dziw
• dziwactwo
• dziwaczność
• dziwadło
• dziwak
• dziwność
• dziwo
• dziwok
• dziwoląg
• dziwos

 

particle

• nic dziwnego

 

verbs

• dziwaczeć impf
• dziwić impf
• dziwować impf
• zdziwaczeć pf
• zdziwić pf

 

Further reading

• dziwota in Polish dictionaries at PWN