Polish edit

Etymology edit

From z- +‎ dziwić.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈzd͡ʑi.vit͡ɕ/
  • (file)
  • (file)
  • Rhymes: -ivit͡ɕ
  • Syllabification: zdzi‧wić

Verb edit

zdziwić pf (imperfective dziwić)

  1. (transitive) to surprise, to astonish
  2. (reflexive with się) to be surprised, to be astonished

Conjugation edit

Conjugation of zdziwić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zdziwić
future tense 1st zdziwię zdziwimy
2nd zdziwisz zdziwicie
3rd zdziwi zdziwią
impersonal zdziwi się
past tense 1st zdziwiłem,
-(e)m zdziwił
zdziwiłam,
-(e)m zdziwiła
zdziwiłom,
-(e)m zdziwiło
zdziwiliśmy,
-(e)śmy zdziwili
zdziwiłyśmy,
-(e)śmy zdziwiły
2nd zdziwiłeś,
-(e)ś zdziwił
zdziwiłaś,
-(e)ś zdziwiła
zdziwiłoś,
-(e)ś zdziwiło
zdziwiliście,
-(e)ście zdziwili
zdziwiłyście,
-(e)ście zdziwiły
3rd zdziwił zdziwiła zdziwiło zdziwili zdziwiły
impersonal zdziwiono
conditional 1st zdziwiłbym,
bym zdziwił
zdziwiłabym,
bym zdziwiła
zdziwiłobym,
bym zdziwiło
zdziwilibyśmy,
byśmy zdziwili
zdziwiłybyśmy,
byśmy zdziwiły
2nd zdziwiłbyś,
byś zdziwił
zdziwiłabyś,
byś zdziwiła
zdziwiłobyś,
byś zdziwiło
zdziwilibyście,
byście zdziwili
zdziwiłybyście,
byście zdziwiły
3rd zdziwiłby,
by zdziwił
zdziwiłaby,
by zdziwiła
zdziwiłoby,
by zdziwiło
zdziwiliby,
by zdziwili
zdziwiłyby,
by zdziwiły
impersonal zdziwiono by
imperative 1st niech zdziwię zdziwmy
2nd zdziw zdziwcie
3rd niech zdziwi niech zdziwią
passive adjectival participle zdziwiony zdziwiona zdziwione zdziwieni zdziwione
anterior adverbial participle zdziwiwszy
verbal noun zdziwienie

Further reading edit

  • zdziwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zdziwić in Polish dictionaries at PWN