erkentelijk

Dutch

Etymology

Adapted borrowing of German erkenntlich. Equivalent to erkennen +‎ -e- +‎ -lijk with an added interfixed -t-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɛrˈkɛn.tə.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: er‧ken‧te‧lijk

Adjective

erkentelijk (comparative erkentelijker, superlative erkentelijkst)

1. thankful, grateful

Inflection

Declension of erkentelijk
uninflected	erkentelijk
inflected	erkentelijke
comparative	erkentelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		erkentelijk	erkentelijker	het erkentelijkst het erkentelijkste
indefinite	m./f. sing.	erkentelijke	erkentelijkere	erkentelijkste
	n. sing.	erkentelijk	erkentelijker	erkentelijkste
	plural	erkentelijke	erkentelijkere	erkentelijkste
definite		erkentelijke	erkentelijkere	erkentelijkste
partitive		erkentelijks	erkentelijkers	—

Derived terms

• erkentelijkheid