Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From fēmina (woman) +‎ -īnus.

Pronunciation edit

Adjective edit

fēminīnus (feminine fēminīna, neuter fēminīnum, adverb fēminīnē); first/second-declension adjective

  1. feminine
  2. (grammar) of or relating to the feminine gender

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative fēminīnus fēminīna fēminīnum fēminīnī fēminīnae fēminīna
Genitive fēminīnī fēminīnae fēminīnī fēminīnōrum fēminīnārum fēminīnōrum
Dative fēminīnō fēminīnō fēminīnīs
Accusative fēminīnum fēminīnam fēminīnum fēminīnōs fēminīnās fēminīna
Ablative fēminīnō fēminīnā fēminīnō fēminīnīs
Vocative fēminīne fēminīna fēminīnum fēminīnī fēminīnae fēminīna

Synonyms edit

Antonyms edit

Coordinate terms edit

Derived terms edit

Related terms edit

Descendants edit

References edit

  • femininus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • femininus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.