fisura
Latin edit
Participle edit
fīsūra
- inflection of fīsūrus:
Participle edit
fīsūrā
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French fissurer.
Verb edit
a fisura (third-person singular present fisurează, past participle fisurat) 1st conj.
- to crack
Conjugation edit
conjugation of fisura (first conjugation, -ez- infix)
infinitive | a fisura | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | fisurând | ||||||
past participle | fisurat | ||||||
number | singular | plural | |||||
person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | fisurez | fisurezi | fisurează | fisurăm | fisurați | fisurează | |
imperfect | fisuram | fisurai | fisura | fisuram | fisurați | fisurau | |
simple perfect | fisurai | fisurași | fisură | fisurarăm | fisurarăți | fisurară | |
pluperfect | fisurasem | fisuraseși | fisurase | fisuraserăm | fisuraserăți | fisuraseră | |
subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | să fisurez | să fisurezi | să fisureze | să fisurăm | să fisurați | să fisureze | |
imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
affirmative | fisurează | fisurați | |||||
negative | nu fisura | nu fisurați |
Spanish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Noun edit
fisura f (plural fisuras)
Derived terms edit
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb edit
fisura
- inflection of fisurar:
Further reading edit
- “fisura”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014