Polish

edit

Etymology

edit

From fukać +‎ -nąć.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈfuk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: fuk‧nąć

Verb

edit

fuknąć pf (imperfective fukać)

  1. (intransitive) to snort, to splutter (to exhale roughly through the nose)
    Synonyms: parsknąć, prychnąć
  2. (intransitive) to say something abrasively, angrily
    Synonym: prychnąć

Conjugation

edit
Conjugation of fuknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive fuknąć
future tense 1st fuknę fukniemy
2nd fukniesz fukniecie
3rd fuknie fukną
impersonal fuknie się
past tense 1st fuknąłem,
-(e)m fuknął
fuknęłam,
-(e)m fuknęła
fuknęłom,
-(e)m fuknęło
fuknęliśmy,
-(e)śmy fuknęli
fuknęłyśmy,
-(e)śmy fuknęły
2nd fuknąłeś,
-(e)ś fuknął
fuknęłaś,
-(e)ś fuknęła
fuknęłoś,
-(e)ś fuknęło
fuknęliście,
-(e)ście fuknęli
fuknęłyście,
-(e)ście fuknęły
3rd fuknął fuknęła fuknęło fuknęli fuknęły
impersonal fuknięto
conditional 1st fuknąłbym,
bym fuknął
fuknęłabym,
bym fuknęła
fuknęłobym,
bym fuknęło
fuknęlibyśmy,
byśmy fuknęli
fuknęłybyśmy,
byśmy fuknęły
2nd fuknąłbyś,
byś fuknął
fuknęłabyś,
byś fuknęła
fuknęłobyś,
byś fuknęło
fuknęlibyście,
byście fuknęli
fuknęłybyście,
byście fuknęły
3rd fuknąłby,
by fuknął
fuknęłaby,
by fuknęła
fuknęłoby,
by fuknęło
fuknęliby,
by fuknęli
fuknęłyby,
by fuknęły
impersonal fuknięto by
imperative 1st niech fuknę fuknijmy
2nd fuknij fuknijcie
3rd niech fuknie niech fukną
anterior adverbial participle fuknąwszy
verbal noun fuknięcie

Derived terms

edit
noun
verbs
edit
adjective
verbs

Further reading

edit
  • fuknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • fuknąć in Polish dictionaries at PWN