gędźba

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gǫdьba. By surface analysis, gąść +‎ -ba. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɡæ̃d͡ʑba/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɡæ̃d͡ʑba/

Noun

gędźba f

1. gusle
   • 1930 [Fifteenth century], “II Par”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 29, 26:

     Staly vczeny dzerszøcz gødzbø Dauidowø (tenentes organa David), a kaplany trøbi

     [Stali uczeni dzierżąc gędźbę Dawidowę (tenentes organa David), a kapłani trąby]

2. music
   • 1874-1891 [Middle of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXII, page 238:

     Czlowyecza roskosch podluc czyala, yąsz zli maya za blogoslawenstwo, zalezicz... na glossyech gączbi, pyszdzbi

     [Człowiecza rozkosz podług ciała, jąż źli mają za błogosławieństwo, zależyć... na głosiech gędźby, piszczby]

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “gędźba”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish gędźba. By surface analysis, gąść +‎ -ba. Compare Czech hudba. Displaced by muzyka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡɛɲ.d͡ʑba/
• Rhymes: -ɛɲd͡ʑba
• Syllabification: gędź‧ba

Noun

gędźba f

1. (obsolete or poetic) music

   Synonym: muzyka

2. (obsolete or poetic) gusle

   Synonym: gęśle

Declension

Declension of gędźba

	singular	plural
nominative	gędźba	gędźby
genitive	gędźby	gędźb
dative	gędźbie	gędźbom
accusative	gędźbę	gędźby
instrumental	gędźbą	gędźbami
locative	gędźbie	gędźbach
vocative	gędźbo	gędźby

Further reading

• gędźba in Polish dictionaries at PWN
• M. Arcta Słownik Staropolski/Gędźba on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl
• Encyklopedia staropolska/Gędźba on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl