Old Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *gǫdьba. By surface analysis, gąść +‎ -ba. First attested in the 15th century.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɡæ̃d͡ʑba/
  • IPA(key): (15th CE) /ɡæ̃d͡ʑba/

Noun

edit

gędźba f

  1. gusle
    • 1930 [c. 1455], “II Par”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 29, 26:
      Staly vczeny dzerszøcz gødzbø Dauidowø (tenentes organa David), a kaplany trøbi
      [Stali uczeni dzierżąc gędźbę Dawidowę (tenentes organa David), a kapłani trąby]
  2. music
    • 1874-1891 [Middle of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[2], [3], [4], volume XXII, page 238:
      Czlowyecza roskosch podluc czyala, yąsz zli maya za blogoslawenstwo, zalezicz... na glossyech gączbi, pyszdzbi
      [Człowiecza rozkosz podług ciała, jąż źli mają za błogosławieństwo, zależyć... na głosiech gędźby, piszczby]

References

edit
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “gędźba”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish gędźba. By surface analysis, gąść +‎ -ba. Compare Czech hudba. Displaced by muzyka.

Pronunciation

edit

Noun

edit

gędźba f (related adjective gędziebny)

  1. (obsolete or poetic) music
    Synonym: muzyka
  2. (obsolete or poetic) gusle
    Synonym: gęśle

Declension

edit

Further reading

edit