gezegen
Dutch edit
Pronunciation edit
Audio (file)
Etymology 1 edit
- past participle of zijgen
Participle edit
gezegen
Declension edit
| Inflection of gezegen | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | gezegen | |||
| inflected | gezegen | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | gezegen | |||
| indefinite | m./f. sing. | gezegen | ||
| n. sing. | gezegen | |||
| plural | gezegen | |||
| definite | gezegen | |||
| partitive | gezegens | |||
Etymology 2 edit
Noun edit
gezegen n (uncountable)
- (the act of) blessing
- 1874, H. J. J. Prenger, “Eene huwelijksplechtigheid volgens den ritus der Russische Kerk”, in De Katholiek, number 66, pages 91–92:
- Bovendien maakt thans òf de ongeloovige geest des predikants, òf die van het echtpaar, òf van het gehoor, òf zelfs van allen, die bij het sluiten van den echt betrokken zijn, dat geheele gebed en al dat gezegen dikwerf tot eene zoetsappige huichelarij.
- (please add an English translation of this quotation)
Turkish edit
Etymology edit
gez- (“to wander”) + -gen (“habitual suffix”).
Pronunciation edit
Noun edit
gezegen (definite accusative gezegeni, plural gezegenler)
- (astronomy) planet
- Synonyms: (archaic) seyyare, (rare) planet
- Hypernyms: Güneş Sistemi, yıldız sistemi
- Hyponyms: cüce gezegen, dış gezegen, iç gezegen, küçük gezegen, Güneş dışı gezegen