gingiva
English edit
Etymology edit
Borrowed from Latin gingiva (“gums”).
Pronunciation edit
Noun edit
gingiva (plural gingivae)
- (anatomy) The gum, consisting of the tissue surrounding the roots of the teeth and covering the jawbone.
Derived terms edit
Translations edit
gum — see gum
Latin edit
Etymology edit
From Proto-Indo-European *ǵyewh₁- (compare English chew, Tocharian B śuwaṃ (“eat”), Polish żuję (“I chew”), Persian جویدن (javidan), Pashto ژول (žovạl, “to bite, gnaw”)).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ɡinˈɡiː.u̯a/, [ɡɪŋˈɡiːu̯ä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /d͡ʒinˈd͡ʒi.va/, [d͡ʒin̠ʲˈd͡ʒiːvä]
Noun edit
gingīva f (genitive gingīvae); first declension
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | gingīva | gingīvae |
Genitive | gingīvae | gingīvārum |
Dative | gingīvae | gingīvīs |
Accusative | gingīvam | gingīvās |
Ablative | gingīvā | gingīvīs |
Vocative | gingīva | gingīvae |
Descendants edit
- Aragonese: cheniva
- Aromanian: dzindzii, dzindzie
- Asturian: enxiva, xenxiva
- Catalan: geniva
- → English: gingiva
- Extremaduran: gengiva
- Franco-Provençal: gengiva
- French: gencive
- Friulian: zenzie
- Galician: enxiva
- Italian: gengiva
- Lombard: zenziva
- Norman: denchive
- Occitan: gengiva
- Piedmontese: zanziva
- Portuguese: gengiva
- Romanian: gingie
- Sardinian: ghinghía, sénsia, benzía
- Sicilian: gingili, cincili, zinzìa
- Spanish: encía
- Venetian: zinzìva, zenzìva, xenxìva
References edit
- “gingiva”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “gingiva”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- gingiva in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.