godsdienstig
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch godedienstich. Equivalent to godsdienst (“religion”) + -ig (“-y, -ous”).
Pronunciation edit
Adjective edit
godsdienstig (comparative godsdienstiger, superlative godsdienstigst)
- religious
- Ze is zeer godsdienstig en gaat elke zondag naar de kerk. ― She is very religious and goes to church every Sunday.
- De stad is bekend om zijn godsdienstige gemeenschap. ― The town is known for its religious community.
- Van alle boeken die hij heeft, is dit het godsdienstigst. ― Of all the books he has, this is the most religious.
Inflection edit
| Inflection of godsdienstig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | godsdienstig | |||
| inflected | godsdienstige | |||
| comparative | godsdienstiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | godsdienstig | godsdienstiger | het godsdienstigst het godsdienstigste | |
| indefinite | m./f. sing. | godsdienstige | godsdienstigere | godsdienstigste |
| n. sing. | godsdienstig | godsdienstiger | godsdienstigste | |
| plural | godsdienstige | godsdienstigere | godsdienstigste | |
| definite | godsdienstige | godsdienstigere | godsdienstigste | |
| partitive | godsdienstigs | godsdienstigers | — | |