Faroese

edit

Participle

edit

greindur

  1. past participle of greina

Declension

edit
greindur a7
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) greindur greind greint
Accusative (hvønnfall) greindan greinda
Dative (hvørjumfall) greindum greindari greindum
Genitive (hvørsfall) (greinds) (greindar/
greindrar)
(greinds)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) greindir greindar greind
Accusative (hvønnfall) greindar
Dative (hvørjumfall) greindum
Genitive (hvørsfall) (greinda
greindra)

Icelandic

edit

Pronunciation

edit

Adjective

edit

greindur (comparative greindari, superlative greindastur)

  1. clever, intelligent, smart
    Synonym: skýr
    Hann var ekki mjög greindur en hann var samt sem áður duglegur og heiðarlegur.
    He wasn't very smart but he was hardworking and honest nevertheless.

Inflection

edit