gruwelijk

Dutch

From gruwen (“to abhor”) +‎ -lijk. Compare German gräulich (“gruesome”).

gruwelijk (comparative gruwelijker, superlative gruwelijkst)

gruesome, terrible, brutal
Het dorpje was geschokt door een gruwelijke moord. ― The small village was shocked by a brutal murder.
(slang) awesome, wicked
Synonym: wreed

Wat vind je van mijn auto?- Gruwelijk! ― How do you like my car?- It's awesome!

Declension of gruwelijk
uninflected	gruwelijk
inflected	gruwelijke
comparative	gruwelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		gruwelijk	gruwelijker	het gruwelijkst het gruwelijkste
indefinite	m./f. sing.	gruwelijke	gruwelijkere	gruwelijkste
	n. sing.	gruwelijk	gruwelijker	gruwelijkste
	plural	gruwelijke	gruwelijkere	gruwelijkste
definite		gruwelijke	gruwelijkere	gruwelijkste
partitive		gruwelijks	gruwelijkers	—