havar
Ido edit
Etymology edit
From Esperanto havi, from English have, German haben.
Pronunciation edit
Verb edit
havar (present tense havas, past tense havis, future tense havos, imperative havez, conditional havus)
- to have
- Me havas amba di ci libri.
- I have both of these books.
Conjugation edit
Conjugation of havar
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | havar | havir | havor | ||||
tense | havas | havis | havos | ||||
conditional | havus | ||||||
imperative | havez | ||||||
adjective active participle | havanta | havinta | havonta | ||||
adverbial active participle | havante | havinte | havonte | ||||
nominal active participle | singular | havanto | havinto | havonto | |||
plural | havanti | havinti | havonti | ||||
adjective passive participle | havata | havita | havota | ||||
adverbial passive participle | havate | havite | havote | ||||
nominal passive participle | singular | havato | havito | havoto | |||
plural | havati | haviti | havoti |
Derived terms edit
See also edit
Turkish edit
Etymology 1 edit
Noun edit
havar (definite accusative havarı, plural havarlar) (dialectal)
- Alternative form of avar
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | havar | |
Definite accusative | havarı | |
Singular | Plural | |
Nominative | havar | havarlar |
Definite accusative | havarı | havarları |
Dative | havara | havarlara |
Locative | havarda | havarlarda |
Ablative | havardan | havarlardan |
Genitive | havarın | havarların |
References edit
- Çağbayır, Yaşar (2007) “havar1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1904b
Etymology 2 edit
Noun edit
havar (definite accusative havarı, plural havarlar) (dialectal)
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | havar | |
Definite accusative | havarı | |
Singular | Plural | |
Nominative | havar | havarlar |
Definite accusative | havarı | havarları |
Dative | havara | havarlara |
Locative | havarda | havarlarda |
Ablative | havardan | havarlardan |
Genitive | havarın | havarların |
Derived terms edit
References edit
- Çağbayır, Yaşar (2007) “havar2”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1904b
Etymology 3 edit
Noun edit
havar (definite accusative havarı, plural havarlar) (dialectal)
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | havar | |
Definite accusative | havarı | |
Singular | Plural | |
Nominative | havar | havarlar |
Definite accusative | havarı | havarları |
Dative | havara | havarlara |
Locative | havarda | havarlarda |
Ablative | havardan | havarlardan |
Genitive | havarın | havarların |
References edit
- Çağbayır, Yaşar (2007) “havar3”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1904b