hertogelijk

Dutch

Etymology

From hertog (“duke”) +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɦɛrˈtoː.ɣə.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: her‧to‧ge‧lijk

Adjective

hertogelijk (not comparable)

1. ducal, belonging/referring to a duke and/or a duchy

Inflection

Declension of hertogelijk
uninflected	hertogelijk
inflected	hertogelijke
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		hertogelijk
indefinite	m./f. sing.	hertogelijke
	n. sing.	hertogelijk
	plural	hertogelijke
definite		hertogelijke
partitive		hertogelijks

Related terms

• hertogdom

See also

• baroniaal
• grafelijk
• prinselijk
• vorstelijk