hleypa

Icelandic

Etymology

From Old Norse hleypa, causative of hlaupa (“to run”). Cognate with Faroese loypa, Norwegian løype.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈl̥eiːpa/
• Rhymes: -eiːpa

Verb

hleypa (weak verb, third-person singular past indicative hleypti, supine hleypt)

1. (transitive, with dative) to cause to run
2. (transitive, with dative) to let (in or out)

   Synonym: leyfa

3. (transitive, with accusative) to curdle, to coagulate

   Synonym: ysta

Conjugation

hleypa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hleypa
supine (sagnbót)		hleypt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hleypandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hleypi	við hleypum	present (nútíð)	ég hleypi	við hleypum
	þú hleypir	þið hleypið		þú hleypir	þið hleypið
	hann, hún, það hleypir	þeir, þær, þau hleypa		hann, hún, það hleypi	þeir, þær, þau hleypi
past (þátíð)	ég hleypti	við hleyptum	past (þátíð)	ég hleypti	við hleyptum
	þú hleyptir	þið hleyptuð		þú hleyptir	þið hleyptuð
	hann, hún, það hleypti	þeir, þær, þau hleyptu		hann, hún, það hleypti	þeir, þær, þau hleyptu
imperative (boðháttur)	hleyp (þú)	hleypið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hleyptu	hleypiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hleypast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að hleypast
supine (sagnbót)		hleypst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hleypandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hleypist	við hleypumst	present (nútíð)	ég hleypist	við hleypumst
	þú hleypist	þið hleypist		þú hleypist	þið hleypist
	hann, hún, það hleypist	þeir, þær, þau hleypast		hann, hún, það hleypist	þeir, þær, þau hleypist
past (þátíð)	ég hleyptist	við hleyptumst	past (þátíð)	ég hleyptist	við hleyptumst
	þú hleyptist	þið hleyptust		þú hleyptist	þið hleyptust
	hann, hún, það hleyptist	þeir, þær, þau hleyptust		hann, hún, það hleyptist	þeir, þær, þau hleyptust
imperative (boðháttur)	hleypst (þú)	hleypist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hleypstu	hleypisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hleyptur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hleyptur	hleypt	hleypt		hleyptir	hleyptar	hleypt
accusative (þolfall)	hleyptan	hleypta	hleypt		hleypta	hleyptar	hleypt
dative (þágufall)	hleyptum	hleyptri	hleyptu		hleyptum	hleyptum	hleyptum
genitive (eignarfall)	hleypts	hleyptrar	hleypts		hleyptra	hleyptra	hleyptra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hleypti	hleypta	hleypta		hleyptu	hleyptu	hleyptu
accusative (þolfall)	hleypta	hleyptu	hleypta		hleyptu	hleyptu	hleyptu
dative (þágufall)	hleypta	hleyptu	hleypta		hleyptu	hleyptu	hleyptu
genitive (eignarfall)	hleypta	hleyptu	hleypta		hleyptu	hleyptu	hleyptu

Related terms

• hlaupa (“to run”)