hoekig

Dutch

Etymology

From hoek +‎ -ig.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

hoekig (comparative hoekiger, superlative hoekigst)

1. angular
2. stiff, rigid

Declension

Declension of hoekig
uninflected	hoekig
inflected	hoekige
comparative	hoekiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		hoekig	hoekiger	het hoekigst het hoekigste
indefinite	m./f. sing.	hoekige	hoekigere	hoekigste
	n. sing.	hoekig	hoekiger	hoekigste
	plural	hoekige	hoekigere	hoekigste
definite		hoekige	hoekigere	hoekigste
partitive		hoekigs	hoekigers	—