huiverig

Dutch

Etymology

From huiveren +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɦœy̯.və.rəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: hui‧ve‧rig

Adjective

huiverig (comparative huiveriger, superlative huiverigst)

1. shivery, shivering

   Synonym: rillerig

2. fearful, trepid, anxious

   Synonyms: angstig, angstvallig

Inflection

Declension of huiverig
uninflected	huiverig
inflected	huiverige
comparative	huiveriger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		huiverig	huiveriger	het huiverigst het huiverigste
indefinite	m./f. sing.	huiverige	huiverigere	huiverigste
	n. sing.	huiverig	huiveriger	huiverigste
	plural	huiverige	huiverigere	huiverigste
definite		huiverige	huiverigere	huiverigste
partitive		huiverigs	huiverigers	—

Derived terms

• huiverigheid