ignavia
Italian edit
Pronunciation edit
Noun edit
ignavia f (plural ignavie)
Related terms edit
Anagrams edit
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /iɡˈnaː.u̯i.a/, [ɪŋˈnäːu̯iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /iɲˈɲa.vi.a/, [iɲˈɲäːviä]
Noun edit
ignāvia f (genitive ignāviae); first declension
- inactivity, laziness, idleness, sloth, listlessness
- Synonyms: pigritia, sēgnitia, desidia, inertia, sōcordia, ōtium
- Antonyms: impigritās, alacritās, strēnuitās, āctīvitās
- cowardice, worthlessness
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ignāvia | ignāviae |
Genitive | ignāviae | ignāviārum |
Dative | ignāviae | ignāviīs |
Accusative | ignāviam | ignāviās |
Ablative | ignāviā | ignāviīs |
Vocative | ignāvia | ignāviae |
References edit
- “ignavia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “ignavia”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ignavia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to abandon oneself to inactivity and apathy: ignaviae et socordiae se dare
- to pass one's life in luxury and idleness: per luxum et ignaviam aetatem agere
- to abandon oneself to inactivity and apathy: ignaviae et socordiae se dare