See also: jactó

Latin edit

Pronunciation edit

Verb edit

jactō (present infinitive jactāre, perfect active jactāvī, supine jactātum); first conjugation

  1. Alternative form of iactō

Conjugation edit

   Conjugation of jactō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present jactō jactās jactat jactāmus jactātis jactant
imperfect jactābam jactābās jactābat jactābāmus jactābātis jactābant
future jactābō jactābis jactābit jactābimus jactābitis jactābunt
perfect jactāvī jactāvistī jactāvit jactāvimus jactāvistis jactāvērunt,
jactāvēre
pluperfect jactāveram jactāverās jactāverat jactāverāmus jactāverātis jactāverant
future perfect jactāverō jactāveris jactāverit jactāverimus jactāveritis jactāverint
passive present jactor jactāris,
jactāre
jactātur jactāmur jactāminī jactantur
imperfect jactābar jactābāris,
jactābāre
jactābātur jactābāmur jactābāminī jactābantur
future jactābor jactāberis,
jactābere
jactābitur jactābimur jactābiminī jactābuntur
perfect jactātus + present active indicative of sum
pluperfect jactātus + imperfect active indicative of sum
future perfect jactātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present jactem jactēs jactet jactēmus jactētis jactent
imperfect jactārem jactārēs jactāret jactārēmus jactārētis jactārent
perfect jactāverim jactāverīs jactāverit jactāverīmus jactāverītis jactāverint
pluperfect jactāvissem jactāvissēs jactāvisset jactāvissēmus jactāvissētis jactāvissent
passive present jacter jactēris,
jactēre
jactētur jactēmur jactēminī jactentur
imperfect jactārer jactārēris,
jactārēre
jactārētur jactārēmur jactārēminī jactārentur
perfect jactātus + present active subjunctive of sum
pluperfect jactātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present jactā jactāte
future jactātō jactātō jactātōte jactantō
passive present jactāre jactāminī
future jactātor jactātor jactantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives jactāre jactāvisse jactātūrum esse jactārī jactātum esse jactātum īrī
participles jactāns jactātūrus jactātus jactandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
jactandī jactandō jactandum jactandō jactātum jactātū

References edit

  • jacto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • jacto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette

Portuguese edit

Etymology 1 edit

Pronunciation edit

  • Hyphenation: jac‧to

Noun edit

jacto m (plural jactos)

  1. Pre-reform spelling (until Brazil 1943/Portugal 1990) of jato. Still used in countries where the agreement hasn't come into effect; may occur as a sporadic misspelling.

Etymology 2 edit

Verb edit

jacto

  1. first-person singular present indicative of jactar

Spanish edit

Verb edit

jacto

  1. first-person singular present indicative of jactar