Wiktionary

jedyny

Old Polish edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Inherited from Proto-Slavic *edìnъ with an unexpected shift of -dzi- -> -dy. Boryś, Sławski, and Bańkowski attribute this to association with jeden. Mańczak attributes this to frequent use, and shows a similar shift of Old Polish niestojcie -> niestety. First attested in 1439.

Pronunciation edit

  • IPA(key): (10th–15th CE) /jɛdɨnɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /jɛdɨnɨ/

Adjective edit

jedyny

  1. only (alone in a category)
    • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎[2], 22, 2:
      Weszmy syna swego gedzynego (tolle filium tuum unigenitum)
      [Weźmi syna swego jedzinego (tolle filium tuum unigenitum)]
    • Spowiedź powszechna - Confessio generalis, page 6:
      Szpowyadam szya... bogw w troyczy gyedynemw
      [Spowiadam się ... Bogu w Trojcy jedynemu]
  2. one and only (most loved)
    • 1874-1891 [1444], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXIII, page 302:
      Yedzina singularis (sc. virgo)
      [Jedzina singularis (sc. virgo)]
  3. lonely
    • 1875 [End of the 15th century], Stanisław Motty, editor, Książeczka do nabożeństwa Jadwigi księżniczki polskiej‎[3], page 118:
      Ya czyebye proschą, aby thy ze mnye, z vbogyey, grzeschney, yedyney, prawdzywye vczynyl czlowyeka
      [Ja ciebie proszę, aby ty ze mnie z ubogiej, grzesznej, jedynej, prawdziwie uczynił człowieka]

Derived terms edit

adjectives
adverbs
nouns

Related terms edit

adverbs
nouns

Descendants edit

  • Masurian: jedinÿ
  • Polish: jedyny
  • Silesian: jedyny

References edit

Polish edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Inherited from Old Polish jedyny. Compare Kashubian jediny.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /jɛˈdɨ.nɨ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /jɛˈdɨ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨnɨ
  • Syllabification: je‧dy‧ny

Adjective edit

jedyny (not comparable, derived adverb jedynie)

  1. only (alone in a category)
  2. (colloquial) only (best suited for a task; singularly superior; the best) [+ do (genitive) = for what]
  3. (colloquial, proscribed) only, mere (less than expected)
    Synonym: jeden
  4. (literary, sometimes nominalized) one and only (most loved)
  5. (obsolete) lonely
    Synonym: samotny
  6. (Middle Polish) only; Further details are uncertain.
    • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎[4], page 322d:
      Privus, Oſobliwy/ yedyny.
    • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎[5], page 395a:
      Singulus [...] In plurali frequentuis usurpatur, Singularis et hoc singulare, Yedyny/ oſobliwy
    • 1588, A. Calepinus, Dictionarium decem linguarum‎[6], page 1137b:
      Vnicus, singularis, vel solus ‒ Iedini.

Declension edit

Declension of jedyny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative jedyny jedyna jedyne jedyni jedyne
genitive jedynego jedynej jedynego jedynych
dative jedynemu jedynej jedynemu jedynym
accusative jedynego jedyny jedyną jedyne jedynych jedyne
instrumental jedynym jedyną jedynym jedynymi
locative jedynym jedynej jedynym jedynych

Derived terms edit

adjectives
nouns

Related terms edit

adjectives
nouns
numerals
verbs

Trivia edit

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), jedyny is one of the most used words in Polish, appearing 20 times in scientific texts, 16 times in news, 27 times in essays, 21 times in fiction, and 15 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 99 times, making it the 635th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References edit

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “jedyny”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 164

Further reading edit

  • jedyny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • jedyny in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “jedyny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • “JEDYNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 10.12.2008
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “jedyny”, in Słownik języka polskiego‎[7]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “jedyny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎[8]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “jedyny”, in Słownik języka polskiego‎[9] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 166
  • jedyny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian edit

Etymology edit

Inherited from Old Polish jedyny.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /jɛˈdɨnɨ/
  • Rhymes: -ɨnɨ
  • Syllabification: je‧dy‧ny

Adjective edit

jedyny (not comparable)

  1. only

Declension edit

Declension of jedyny
singular plural
masculine neuter feminine virile nonvirile
nominative jedyny jedyne jedynŏ jedyni jedyne
genitive jedynego jedynyj jedynych
dative jedynymu jedynyj jedynym
accusative animate jedynego jedyne jedynõ jedynych jedyne
inanimate jedyny
instrumental jedynym jedynōm jedynymi
locative jedynym jedynyj jedynych
vocative jedyny jedyne jedynŏ jedyni jedyne

Derived terms edit

nouns
particles

Related terms edit

adjectives
nouns
numerals

Further reading edit

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=jedyny&oldid=78860695"