Polish

edit

Etymology

edit

From jednota +‎ -yć.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /jɛdˈnɔ.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: jed‧no‧czyć

Verb

edit

jednoczyć impf (perfective zjednoczyć)

  1. (transitive) to unite, to unify
  2. (reflexive with się) to come together, to unite

Conjugation

edit
Conjugation of jednoczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive jednoczyć
present tense 1st jednoczę jednoczymy
2nd jednoczysz jednoczycie
3rd jednoczy jednoczą
impersonal jednoczy się
past tense 1st jednoczyłem,
-(e)m jednoczył
jednoczyłam,
-(e)m jednoczyła
jednoczyłom,
-(e)m jednoczyło
jednoczyliśmy,
-(e)śmy jednoczyli
jednoczyłyśmy,
-(e)śmy jednoczyły
2nd jednoczyłeś,
-(e)ś jednoczył
jednoczyłaś,
-(e)ś jednoczyła
jednoczyłoś,
-(e)ś jednoczyło
jednoczyliście,
-(e)ście jednoczyli
jednoczyłyście,
-(e)ście jednoczyły
3rd jednoczył jednoczyła jednoczyło jednoczyli jednoczyły
impersonal jednoczono
future tense 1st będę jednoczył,
będę jednoczyć
będę jednoczyła,
będę jednoczyć
będę jednoczyło,
będę jednoczyć
będziemy jednoczyli,
będziemy jednoczyć
będziemy jednoczyły,
będziemy jednoczyć
2nd będziesz jednoczył,
będziesz jednoczyć
będziesz jednoczyła,
będziesz jednoczyć
będziesz jednoczyło,
będziesz jednoczyć
będziecie jednoczyli,
będziecie jednoczyć
będziecie jednoczyły,
będziecie jednoczyć
3rd będzie jednoczył,
będzie jednoczyć
będzie jednoczyła,
będzie jednoczyć
będzie jednoczyło,
będzie jednoczyć
będą jednoczyli,
będą jednoczyć
będą jednoczyły,
będą jednoczyć
impersonal będzie jednoczyć się
conditional 1st jednoczyłbym,
bym jednoczył
jednoczyłabym,
bym jednoczyła
jednoczyłobym,
bym jednoczyło
jednoczylibyśmy,
byśmy jednoczyli
jednoczyłybyśmy,
byśmy jednoczyły
2nd jednoczyłbyś,
byś jednoczył
jednoczyłabyś,
byś jednoczyła
jednoczyłobyś,
byś jednoczyło
jednoczylibyście,
byście jednoczyli
jednoczyłybyście,
byście jednoczyły
3rd jednoczyłby,
by jednoczył
jednoczyłaby,
by jednoczyła
jednoczyłoby,
by jednoczyło
jednoczyliby,
by jednoczyli
jednoczyłyby,
by jednoczyły
impersonal jednoczono by
imperative 1st niech jednoczę jednoczmy
2nd jednocz jednoczcie
3rd niech jednoczy niech jednoczą
active adjectival participle jednoczący jednocząca jednoczące jednoczący jednoczące
passive adjectival participle jednoczony jednoczona jednoczone jednoczeni jednoczone
contemporary adverbial participle jednocząc
verbal noun jednoczenie

Further reading

edit
  • jednoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • jednoczyć in Polish dictionaries at PWN