kansrijk

Dutch

Etymology

From kans +‎ rijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɑns.rɛi̯k/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: kans‧rijk

Adjective

kansrijk (comparative kansrijker, superlative kansrijkst)

1. Having high odds of success, having good prospects, promising.

Inflection

Declension of kansrijk
uninflected	kansrijk
inflected	kansrijke
comparative	kansrijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		kansrijk	kansrijker	het kansrijkst het kansrijkste
indefinite	m./f. sing.	kansrijke	kansrijkere	kansrijkste
	n. sing.	kansrijk	kansrijker	kansrijkste
	plural	kansrijke	kansrijkere	kansrijkste
definite		kansrijke	kansrijkere	kansrijkste
partitive		kansrijks	kansrijkers	—