See also: Kiele

Dutch

edit

Etymology

edit

From kielen.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈki.lə/
  • Hyphenation: kie‧le
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ilə

Interjection

edit

kiele

  1. (chiefly childish) An expression said when one is tickling someone.

Hawaiian

edit

Etymology

edit

From Proto-Polynesian *tiale (compare with Maori tīare, Samoan tiale, Tongan siale and Tahitian tiare).[1][2]

Noun

edit

kiele

  1. (botany) gardenia

References

edit
  1. ^ Ross Clark and Simon J. Greenhill, editors (2011), “tiale”, in POLLEX-Online: The Polynesian Lexicon Project Online
  2. ^ Pukui, Mary Kawena, Elbert, Samuel H. (1986) “kiele”, in Hawaiian Dictionary, revised & enlarged edition, Honolulu, HI: University of Hawai'i Press, →ISBN, page 147

Hunsrik

edit

Pronunciation

edit

Verb

edit

kiele

  1. to cool

Conjugation

edit
Regular
infinitive kiele
participle gekield
auxiliary hon
present
indicative
imperative
ich kiele
du kielst kiel
er/sie/es kield
meer kiele
deer kield kield
sie kiele
The use of the present participle is uncommon, but can be made with the suffix -end.
edit

Further reading

edit

Polish

edit

Pronunciation

edit

Preposition

edit

kiele

  1. (Chełmno-Dobrzyń) Alternative form of koło

Further reading

edit
  • Antoni Krasnowolski (1879) “kiele”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 303