kirjutospraavila
Ingrian edit
Etymology edit
From kirjutos (“writing”) + praavila (“rule”).
Pronunciation edit
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkirjutosˌprɑːʋilɑ/, [ˈkirjŭto̞s̠ˌprɑːʋĭɫ]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈkirjutosˌprɑːʋilɑ/, [ˈkirjud̥o̞ʃˌprɑːʋiɫɑ]
- Rhymes: -ɑːʋil, -ɑːʋilɑ
- Hyphenation: kir‧ju‧tos‧praa‧vi‧la
Noun edit
kirjutospraavila
- orthographic rule
- 1936, V. I. Junus, Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 49:
- Täl sanoin jakamisel eri tiippoiks ono suur merkitös orfografialle, sentää ku vaa näijen tarkastammiin voip antaa kirjutospraavilat, kumpia mööt sanat pittää kirjuttaa.
- This division of the words into various types has a big significance to the orthography, because only the inspection of these can give rules of writing, by means of which one needs to write the words.
Declension edit
Declension of kirjutospraavila (type 3/kana, no gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kirjutospraavila | kirjutospraavilat |
genitive | kirjutospraavilan | kirjutospraaviloin |
partitive | kirjutospraavilaa | kirjutospraaviloja |
illative | kirjutospraavilaa | kirjutospraaviloihe |
inessive | kirjutospraavilaas | kirjutospraavilois |
elative | kirjutospraavilast | kirjutospraaviloist |
allative | kirjutospraavilalle | kirjutospraaviloille |
adessive | kirjutospraavilaal | kirjutospraaviloil |
ablative | kirjutospraavilalt | kirjutospraaviloilt |
translative | kirjutospraavilaks | kirjutospraaviloiks |
essive | kirjutospraavilanna, kirjutospraavilaan | kirjutospraaviloinna, kirjutospraaviloin |
exessive1) | kirjutospraavilant | kirjutospraaviloint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |