Ingrian edit

Etymology edit

From kirjutos (writing) +‎ praavila (rule).

Pronunciation edit

Noun edit

kirjutospraavila

  1. orthographic rule
    • 1936, V. I. Junus, Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 49:
      Täl sanoin jakamisel eri tiippoiks ono suur merkitös orfografialle, sentää ku vaa näijen tarkastammiin voip antaa kirjutospraavilat, kumpia mööt sanat pittää kirjuttaa.
      This division of the words into various types has a big significance to the orthography, because only the inspection of these can give rules of writing, by means of which one needs to write the words.

Declension edit

Declension of kirjutospraavila (type 3/kana, no gradation)
singular plural
nominative kirjutospraavila kirjutospraavilat
genitive kirjutospraavilan kirjutospraaviloin
partitive kirjutospraavilaa kirjutospraaviloja
illative kirjutospraavilaa kirjutospraaviloihe
inessive kirjutospraavilaas kirjutospraavilois
elative kirjutospraavilast kirjutospraaviloist
allative kirjutospraavilalle kirjutospraaviloille
adessive kirjutospraavilaal kirjutospraaviloil
ablative kirjutospraavilalt kirjutospraaviloilt
translative kirjutospraavilaks kirjutospraaviloiks
essive kirjutospraavilanna, kirjutospraavilaan kirjutospraaviloinna, kirjutospraaviloin
exessive1) kirjutospraavilant kirjutospraaviloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.