kitka
See also: Kitka
FinnishEdit
(index ki)
EtymologyEdit
Modern meaning "friction" coined by Finnish teacher and linguist Gustaf Erik Eurén in 1860; related to kitkata and kitkuttaa.
PronunciationEdit
NounEdit
kitka
DeclensionEdit
Inflection of kitka (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kitka | kitkat | |
genitive | kitkan | kitkojen | |
partitive | kitkaa | kitkoja | |
illative | kitkaan | kitkoihin | |
singular | plural | ||
nominative | kitka | kitkat | |
accusative | nom. | kitka | kitkat |
gen. | kitkan | ||
genitive | kitkan | kitkojen kitkainrare | |
partitive | kitkaa | kitkoja | |
inessive | kitkassa | kitkoissa | |
elative | kitkasta | kitkoista | |
illative | kitkaan | kitkoihin | |
adessive | kitkalla | kitkoilla | |
ablative | kitkalta | kitkoilta | |
allative | kitkalle | kitkoille | |
essive | kitkana | kitkoina | |
translative | kitkaksi | kitkoiksi | |
instructive | — | kitkoin | |
abessive | kitkatta | kitkoitta | |
comitative | — | kitkoineen |
Possessive forms of kitka (type kala) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | kitkani | kitkamme |
2nd person | kitkasi | kitkanne |
3rd person | kitkansa |