kljúfa

Icelandic

kljúfa (strong verb, third-person singular past indicative klauf, third-person plural past indicative klufu, supine klofið)

kljúfa — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að kljúfa
supine (sagnbót)		klofið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kljúfandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég klýf	við kljúfum	present (nútíð)	ég kljúfi	við kljúfum
	þú klýfur	þið kljúfið		þú kljúfir	þið kljúfið
	hann, hún, það klýfur	þeir, þær, þau kljúfa		hann, hún, það kljúfi	þeir, þær, þau kljúfi

past (þátíð)	ég klauf	við klufum	past (þátíð)	ég klyfi	við klyfum
	þú klaufst	þið klufuð		þú klyfir	þið klyfuð
	hann, hún, það klauf	þeir, þær, þau klufu		hann, hún, það klyfi	þeir, þær, þau klyfu

imperative (boðháttur)	kljúf (þú)	kljúfið (þið)
	kljúfðu	kljúfiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kljúfast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að kljúfast
supine (sagnbót)		klofist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kljúfandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég klýfst	við kljúfumst	present (nútíð)	ég kljúfist	við kljúfumst
	þú klýfst	þið kljúfist		þú kljúfist	þið kljúfist
	hann, hún, það klýfst	þeir, þær, þau kljúfast		hann, hún, það kljúfist	þeir, þær, þau kljúfist

past (þátíð)	ég klaufst	við klufumst	past (þátíð)	ég klyfist	við klyfumst
	þú klaufst	þið klufust		þú klyfist	þið klyfust
	hann, hún, það klaufst	þeir, þær, þau klufust		hann, hún, það klyfist	þeir, þær, þau klyfust

imperative (boðháttur)	kljúfst (þú)	kljúfist (þið)
	kljúfstu	kljúfisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

klofinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	klofinn	klofin	klofið	klofnir	klofnar	klofin
accusative (þolfall)	klofinn	klofna	klofið	klofna	klofnar	klofin
dative (þágufall)	klofnum	klofinni	klofnu	klofnum	klofnum	klofnum
genitive (eignarfall)	klofins	klofinnar	klofins	klofinna	klofinna	klofinna

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	klofni	klofna	klofna	klofnu	klofnu	klofnu
accusative (þolfall)	klofna	klofnu	klofna	klofnu	klofnu	klofnu
dative (þágufall)	klofna	klofnu	klofna	klofnu	klofnu	klofnu
genitive (eignarfall)	klofna	klofnu	klofna	klofnu	klofnu	klofnu

kljúfa (singular past indicative klauf, plural past indicative klufu, past participle klofinn)

Conjugation of kljúfa — active (strong class 2)

Conjugation of kljúfa — mediopassive (strong class 2)

Icelandic: kljúfa
Faroese: klúgva
Norwegian Nynorsk: kljuva, kluva, kløyva; (dialectal) kljuga, kluba
- → Norwegian Bokmål: kløyve
Elfdalian: kliuova
Old Swedish: klȳva
- Swedish: klyva
Old Danish: klȳuæ
- Scanian: kløva
- Danish: kløve
  - Norwegian Bokmål: kløve
Old Gutnish: kliaufa
- Gutnish: klaue

“kljúfa”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press