Dutch

edit

Etymology

edit

From knal or knallen (to bang, to make a loud, sharp noise) +‎ pot (pot).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈknɑl.pɔt/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: knal‧pot

Noun

edit

knalpot m (plural knalpotten, diminutive knalpotje n)

  1. muffler, silencer (of an exhaust pipe)
    • 1906, F. de Sinclair (pseudonym of August Herman van der Feen), Meneer Focus, Van Holkema & Warendorf (publ.), page 225.
      Ineens laat Six de knalpot werken. Roets! daar stoven ze achteruit en voor zij bekomen waren van de schrik, vlogen wij weg.
      Suddenly Six got the muzzler to function. Whoosh! there they rushed backwards and before they had recovered from their fright, we raced away.
    • 1909 January 28, advertisement, Zierikzeesche Nieuwsbode, vol. 65, no. 8726, page 4.
      Verloren: Knalpot Motorrijwiel, tusschen Duivendijke en Kerkwerve. Terugbezorging tegen belooning bij I. DE BROEKERT, Zierikzee.
      Lost: Silencer of motorcycle, between Duivendijke and Kerkwerve. Return for reward at I. DE BROEKERT, Zierikzee.

Synonyms

edit

Descendants

edit
  • Indonesian: knalpot

Indonesian

edit

Etymology

edit

Borrowed from Dutch knalpot.

Noun

edit

knalpot (first-person possessive knalpotku, second-person possessive knalpotmu, third-person possessive knalpotnya)

  1. muffler (a part of a motor vehicle's exhaust system)

Further reading

edit