Danish

edit

Verb

edit

koloniseren

  1. gerund of kolonisere
    • 1917, Christiania videnskabs-selskab, Forhandlinger i Videnskabs-selskabet i Christiania:
      Sagnet beretter os i afblegede træk denne Dorernes koloniseren af Athen.
      (please add an English translation of this quotation)

Dutch

edit

Etymology

edit

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

edit
  • Audio:(file)

Verb

edit

koloniseren

  1. to colonise

Conjugation

edit
Conjugation of koloniseren (weak)
infinitive koloniseren
past singular koloniseerde
past participle gekoloniseerd
infinitive koloniseren
gerund koloniseren n
present tense past tense
1st person singular koloniseer koloniseerde
2nd person sing. (jij) koloniseert, koloniseer2 koloniseerde
2nd person sing. (u) koloniseert koloniseerde
2nd person sing. (gij) koloniseert koloniseerde
3rd person singular koloniseert koloniseerde
plural koloniseren koloniseerden
subjunctive sing.1 kolonisere koloniseerde
subjunctive plur.1 koloniseren koloniseerden
imperative sing. koloniseer
imperative plur.1 koloniseert
participles koloniserend gekoloniseerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.