koninklijk
Dutch edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From Middle Dutch coninclijc, from Old Dutch kuniklīk. Equivalent to koning + -lijk.
Adjective edit
koninklijk (comparative koninklijker, superlative koninklijkst)
- royal
- Koninklijke Nederlandse Shell — Royal Dutch Shell
Inflection edit
Inflection of koninklijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | koninklijk | |||
inflected | koninklijke | |||
comparative | koninklijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | koninklijk | koninklijker | het koninklijkst het koninklijkste | |
indefinite | m./f. sing. | koninklijke | koninklijkere | koninklijkste |
n. sing. | koninklijk | koninklijker | koninklijkste | |
plural | koninklijke | koninklijkere | koninklijkste | |
definite | koninklijke | koninklijkere | koninklijkste | |
partitive | koninklijks | koninklijkers | — |
Etymology 2 edit
From Middle Dutch coninclike. Equivalent to koning + -lijk.
Adverb edit
koninklijk
- royally (in the manner of royalty)
Descendants edit
- Negerhollands: kooninglig