kopnąć

Polish

Etymology

From kopać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔp.nɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔpnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: kop‧nąć

Verb

kopnąć pf (imperfective kopać)

1. (transitive) to kick (strike with or raise the foot or leg)
2. (transitive, of a gun) to kick (to recoil)
3. (transitive) to electrocute (to recoil)
4. (reflexive with się) to kick oneself
5. (reflexive with się) to kick each other

Conjugation

Conjugation of kopnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kopnąć
future tense	1st	kopnę			kopniemy
	2nd	kopniesz			kopniecie
	3rd	kopnie			kopną
	impersonal	kopnie się
past tense	1st	kopnąłem, -(e)m kopnął	kopnęłam, -(e)m kopnęła	kopnęłom, -(e)m kopnęło	kopnęliśmy, -(e)śmy kopnęli	kopnęłyśmy, -(e)śmy kopnęły
	2nd	kopnąłeś, -(e)ś kopnął	kopnęłaś, -(e)ś kopnęła	kopnęłoś, -(e)ś kopnęło	kopnęliście, -(e)ście kopnęli	kopnęłyście, -(e)ście kopnęły
	3rd	kopnął	kopnęła	kopnęło	kopnęli	kopnęły
	impersonal	kopnięto
conditional	1st	kopnąłbym, bym kopnął	kopnęłabym, bym kopnęła	kopnęłobym, bym kopnęło	kopnęlibyśmy, byśmy kopnęli	kopnęłybyśmy, byśmy kopnęły
	2nd	kopnąłbyś, byś kopnął	kopnęłabyś, byś kopnęła	kopnęłobyś, byś kopnęło	kopnęlibyście, byście kopnęli	kopnęłybyście, byście kopnęły
	3rd	kopnąłby, by kopnął	kopnęłaby, by kopnęła	kopnęłoby, by kopnęło	kopnęliby, by kopnęli	kopnęłyby, by kopnęły
	impersonal	kopnięto by
imperative	1st	niech kopnę			kopnijmy
	2nd	kopnij			kopnijcie
	3rd	niech kopnie			niech kopną
passive adjectival participle		kopnięty	kopnięta	kopnięte	kopnięci	kopnięte
anterior adverbial participle		kopnąwszy
verbal noun		kopnięcie

Further reading

• kopnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kopnąć in Polish dictionaries at PWN